Kedi Hiperestezisi

Dr Jennifer Coates

Bugün – kedi hiperestezisinin ne olduğuna ve nasıl teşhis edildiğine (veya konulması gerektiğine) genel bir bakışı okuyacaksınız.

Kedi hiperestezisi, kendine zarar verme sendromu, yuvarlanan cilt sendromu, psikomotor epilepsi, atipik nörodermatit ve kişisel favorim olan seğirme kedi hastalığı gibi birçok isimle anılır. Bir hastalık için bu kadar çok isim gördüğünüzde, bu genellikle ne olduğunu anlamadığımız anlamına gelir..

İlk belirtiler: Kedi hiperestezi epizodiktir. Bu nedenle kediler uzun süreler boyunca normal şekilde hareket edebilir ancak daha sonra sahibi aşağıdakilerin bir kısmını veya tamamını fark edebilir:

• Özellikle kedinin sırtı boyunca ciltte seğirme veya dalgalanma,
• Hiperaktif bir kuyruk,
• Vücudun beklenmedik bir şekilde sarsıldığı spazmlar,
• Bazen saç dökülmesine ve cilt lezyonlarına neden olan aşırı yalama,
• Aşırı miyavlama,
• Dokunulduğunda acı veren bir tepki,
• İrileşmiş gözbebekleri.
• Kediler korkmuş veya depresif görünebilir, bu da kedi hiperestezisini ara sıra ve tamamen normal olan “kedi çılgınlıklarından” ayırır.

Çoğu kedi gençken hiperestezi geliştirir – bu, genelde bir ila dört yaş arasında olur. Siyam, Birmanya, Himalayalılar ve Habeşliler en yüksek risk altındadır, ancak herhangi bir kedi cinsi veya cinsi etkilenebilir.

Kedi hiperestezisi teşhisi konulmadan önce, bir veterinerin benzer semptomlara neden olabilecek dermatolojik veya diğer durumları ekarte etmesi gerekir. Bu çalışma şunları içerebilir:

• Fiziksel ve nörolojik bir muayene,
• Kan analizi, idrar tahlili ve dışkı muayenesi,
• Omurga röntgeni,
• Akarları aramak için deri kazıntıları ve bulunması zor olabilecek dış parazitler için muhtemelen ampirik tedavi,
• Enfeksiyonu elemek için cilt sitolojisi,
• Saçkıran için bir mantar kültürü,
• Gıda alerjilerini elemek için katı bir diyet (örneğin yeni veya hidrolize protein ve karbonhidrat kaynakları içeren bir diyetten başka hiçbir şey vermemek),
• Çevresel alerjileri (örneğin polen, küf, toz akarları vb.) elemek için deri içi alerji testleri,
• Kaşıntı / inflamasyonun semptomatik kontrolünün durumu değiştirip değiştirmediğini görmek için bir kortikosteroid (prednizolon kediler için en iyisidir) yanıt testi,
• Deri veya kas biyopsileri,
• CT veya MRI taraması,
• Nöbet önleyici ilaçların denemenmesi.

Bunun kulağa zor geldiğini biliyorum ama yapmak isteyeceğiniz son şey, bir kediyi böylesine zorlayıcı bir bozukluk için tedavi etmektir. Gerçek kedi hiperestezisi,  aslında dayanılmaz derecede kaşınır veya kısmi nöbetler geçirtir. Siz ve veterineriniz, kedinizin bireysel durumuna ve mali durumunuza göre hangi testlerin gerekli olduğunu belirlemelisiniz.

Kaynak: https://www.petmd.com/blogs/fullyvetted/2011/dec/anything_new_with_feline_hyperesthesia-12113