Maçiko

Maciko kısırlaştırılmamış dişi bir kediydi..12 yaşına kadar en kucuk bir saglık sorunu yaşamadık.. Bebeklik ve genclik donemlerinde haşlanmış tavuk , ızgara balık ve yanında da cerez olarak kuru mama veriyorduk.

Daha sonra tamamen kuru mamaya dondu ve tum dogal gıdaları almayı reddetti. Ben hep mamaların cok besleyici oldugunu ve tum gereksinimlerini karşıladıgı icin başka bir mamaya ilgi gostermedigini duşunuyordum. Araştırma yapmak, sorgulamak aklımın ucundan bile gecmemişti. Cok da saglıklı gidiyorduk. Cok zor aşı olan bir kedi oldugu icin genclik donemlerinden itibaren kuduz ve karma aşılarını tek seferde aynı enjektore cekilerek oluyordu.

12 yaşında son aşılarını oldu ve aşıdan 3 ay sonra aşı bogesinde ( sol koltuk altından sırta dogru bir bolgede) leblebi buyuklugunde bir sertlik farkettim. Kemik gibi bir sertlikti . Ben de sizin gibi oynatmaktan yana hic degilim ama bir seneye yakın bir zaman icinde pinpon topu buyuklugune geldi ve yanında ona yakın buyuklukte bir kitle daha cıktı.

Veterinerlerin karnabahar yapı dedikleri bir garip kitle oluştu.Bu surec icinde yemesinde icmesinde en kucuk bir olumsuzluk yaşamadık. Ameliyat oldugu son gune kadar pur neşeydi, oyunculugundan hicbir şey kaybetmedi.

Onun kanser oldugunu tahmin ediyorduk ama 12 yaşında bir kedinin ameliyat riskini göze alamıyordum. Veterinerimiz bakar bakmaz kanser oldugunu soyledi ve aldırmadıgımız takdirde patlayıp enfeksiyondan onu kaybetme riskimizin cok yuksek oldugunu anlatınca kitleyi aldırdık.

Ilk once memeden kaynaklı tumoral bir oluşum gibi duşunuldu ama pataloji sonucu cok kotu geldi. Lenflerden beslendigini ve turunun de sarkoma oldugunu ogrendik. Sarkoma cok agresif ve mutlaka metastas yapan en kotu turlerden biri. Kitle alındıgında kızımız masadan sag salim kalkmıştı, biz onun iyileşecegini duşunurken sonuc bu kadar kotu cıkınca yıkıldık.

Ameliyat yarası cok oynak bir yerde oldugu icin veterinerimiz klinikten cıkarmadı ve tam uc ay boyunca klinikte kaldı. Ameliyattan 15 gun sonra dikişleri alınırken dikişlerini patlattı:(( Kanserli dokunun kolay kapanmadıgını o zaman ogrendik. Tekrar dikiş atıldı ve bizim icin upuzun bir sancılı donem başladı cunku dikiş tutmadıgı icin acık yara tedavisi başladı. Bu tedavi tam uc ay surdu:(.

Bu sure icinde yemek yemedi ki en zor olan ve kahroldugum konu bu oldu. Veterinerimiz a/d mamayı sulandırıp sondayla vermeye calıştı besleyebilmek icin ama her defasında basıncla puskurtup hepimizin emegini boşa cıkarıyordu. Zaptedilmesi cok zor bir kediydi, o hasta halinde bile cok gucluydu. 4 kişi tutamıyorduk onu. Cok kilo kaybetti, bir deri bir kemik kaldı. Yarası tamamen kapandıgında biz yine de umitliydik cunku o uc ay icinde metastas yapmamıştı. Eve aldıgımızda cok mutlu oldu ve kendini yemeye verdi. Ne istiyorsa veriyorduk kilo aması icin:).

Veterinerimizin kızgınlık doneminde metastas yapma riski konusunda ciddi kuşkuları vardı ve kısırlaştırmak istiyordu ama bu operasyon icin onu biraz toparlamamız gerekiyordu. Maciko’nun iyilik hali 1 ay surdu ve ilk kızgınlıga girdiginde yara bolgesinde, karnında her tarafında puturtuler oluştu ve hızla buyuyorlardı. Her turlu riski goze alip kısırlaştırma ameliyatını yaptırdık. Cok deneyimli bir veterinerimiz var, onu o halinde masadan kaldırdı.

Bu defa yine toparlanma surecimiz başladı ve en kısa zamanda kemoterapi icin beklemeye başladık. Maciko su icmedigi halde cok sık tuvalete cıkmaya başladı, bu durum beni cok şaşırtıyordu. Bir gun soluk alması bana normal gelmedi. Akciger rontgeninde yine bir şok yaşadık. Ne yazık ki akcigere metastas yapmıştı ve cok da kotu bir yerdeydi, diyaframın 2/3 sini kapatıp onun soluk almasını cok gucleştiriyordu. Bu durumda artık umit etmeyi kestik ve tek amacımız onun bu sureci en az acıyla atlatabilmesiydi.

Hergun veterinerimize gidip nefes acici igne oluyorduk rahatlaması icin. Mama kabına gidip kalıyordu ve geri donemiyordu. Gururu kırlmasın diye onu kedi koltuguna oturtup Maciko uctu uctu yapıp onu yanımıza geri getiriyorduk. O kadar zayıflamışti ki kemikleri batar, rahatsız olur diye kucagımızda taşıyamıyor, kedi koltuguyla alıyorduk.

Haziranın son haftasında tumor ameliyatını olmuştu. Klinikten eylul sonu cıktık ve 3 Mart sabahı onu kaybettik. Hep kuytu yerlere giriyordu. O sabah cok erken bir saatte onun cok agırlaştıgını gorunce veterinerimizi aradık evinden ama klinige goturemeden koma halindeyken onu kaybettik:((.

Bu cok tuhaf bir duygu. Deli gibi hastalıga direnirken ve onu yaşatacagız derken hastalıgı kabullenmek ve onun son gunlerini acısız bir şekilde gecirtmeye calışmak cok farklı bir duygu ve olumunden sonra hissedilenler cok acı:((.

Aşıdan sonra oluşan bu kitle beni cok şuphelendirmişti. Internette gece gunduz araştırdım, zaten yorgunluktan ve uzuntuden uyuyamıyordum. Kuduz ve karma aşılarının boyle bir riski oldugunu da o zaman ogrendim. Enjeksiyon bogesinde bunu yapabiliyor ve turu de sarkoma. Bacaktan aşı olduysa bir şans var, bacagı kesiyorlar ama bizde boyle bir şans yoktu:((.

Ben kedimin butun aşıları tam diye gurur duyarken bunu ogrendigimde beynimden vurulmuşa dondum. Bazı veterinerler bunu bilmiyor bile ki kabul edilesi bir durum degil. Mesleklerine olan guveni ve saygıyı sarsacak bir durum bu ama bilenlerin de bizleri uyarmaması yine kabul edilemez bir durum:((. Aşı icin gittiginizde tek yaptıkları karnesini alabilir miyim ve sonra ışık hızıyla sapladıkları enjeksion. Hayatında hic sokaga cıkmayan bir kedinin kuduz aşısı olmasından daha absurd bir şey olamaz. Bunu gec ogrendim ama artık sorgulamadan hicbir şeyi kabullenmiyorum kedilerim icin.

Beslenme konusunu da kedimi kaybettikten sonra araştirmaya başladım cunku daha once de size yazdıgım gibi klinige gelen kedilerin buyuk bir cogunlugu bobrek hastasıydı. Mişka’yı 16 gun sonra aldıgımda onu ev mamasıyla beslemeye karar vermiştim ve eve aldıgımda maması hazırdı:).

Sonra da diger kedilerimiz ve torunlarımız aramıza katıldı ve hepsi ev mamasıyla besleniyorlar.

H. Fatoş GÜR diyabetik.kedim@gmail.com

“Diyabetik Kedi” site yöneticisi

Paylaşmak önemsemektir!