Yazar – Aynur BOSTANCI

Dünden başladı  tasam Aslında hep yastayım Gittiğin günden beri divaneyim Yaştayım

Bu sabah bir kedi kondu pencereme Mahzun kanatları vardı Pisipisi dedim girmedi içeriye “Uzaklara gidiyorum” dedi…

Ben hep merak ederdim O türküyü dinlerken Çanakkale içinde Kimdi ölüme giden Of gençliğim gençliğim Aynalı…

Bazen bırakıp gitmek istiyor Aklım beni.. Eski değil bu çok yeni. Şimdiden böyle bir şeyi, Kabullenmek…

Gitmedi ama aklım Ölümde takılı kaldım Bundan sonra sanki adım Aynur değil başka bir şey Yok…

Onu, iki otoparkçının,  hastalandığı için kurda kuşa yem olsun diye bıraktığı yerden alıp eve getirdiğimde, bu…

Fatoş Hanımcığım, Dün alışveriş için çarşıya çıkmıştık. Bir baktım yerde paçalı maçalı güzel bir güvercin geziyor…

Bir   gün bir gün bir çocuk Sokağa da çıkmış kimse yok Ne anne ne de baba…

Kızım burnumun direği  Beyazım kar yağmış gene üstüne Sabah kalkıp pencereden görünce Döktüm gözlerimi gene gidişin…

Kar, beyaz, tüy, ipek Gök, mavi, göz, bebek Olsaydı yirmi yaşında Kutlasaydık gülerek Ama ah yazık…

Sevgili Fatoş Teyzemiz, Öncelikle bizi yeniden sitemize kavuşturduğunuz için çok teşekkür ederiz. O kedi düşmanı köpeklerle…

İçinden çıkıp labirent gibi Bulabilirsem yolumu acıdan Bekleteceğim sensizliği Ekletip yarınlara Ağlayacağım sonra Yapamadıklarıma

Geçen yıl bu zamanlar hava  gene çok soğuktu üşüyordum. Ama beni ısıtan bir şey vardı. Tüylü …

Evin bahçesinde baktığım 7-8 irili ufaklı kedim var. İçlerinden biri, Şeker Kedi Tarçın‘a benzediği için adını…

Sustum! Gereksiz artık konuşmak Öğrendim; öğretmenim “hayat” Bir öğretmenim daha vardı Sevgi öğretmenim Tıpış Tıpış ayrıldık…

Ağlayarak vedalaştım kızımın tüyleriyle Ömrümü süpürdüm sanki o halıdan son defa Tek tek toplayıp öpüp uzattım…

Tıkkıdım; Tıkır tıkır tıkkıdım İnan öyle sıkıldım Sensiz tadı yok vallahi Ne evin ne sokağın Ne…

Nasıl olmuşsa, 15.02.2008‘de bu şiiri yayımlamayı unutmuşum. Prensesimizin iyileşmesi için dualar eden annesinin bir yakarışını dillendiren…

Ateş düştüğü yeri yakar Gazze yanıyor yüreğimde Çocukların ağıtları Dondu kaldı gözlerimde

Üzerinde bir karış kar Benim beyaz bir derdim var Beyazları bağladım ben Bugün gene ağladım ben

Bugün kar yağdı ara ara. Az önce dışarı çıktım ki yer yer kar tutmuş. Kızımın üstünde…

Yakışıyor hüzün bana Markası önemli değil Çoğu zaman denemeden alıyorum Kabinlerde vakit geçirmektense Evde giyiyorum Bedelini…

Merhaba Sevgili Diyabetikkedi Dostları; Daha öncede söz verdiğim gibi yalıtımlı kedi evini de yaptım ve yeniden…

Ölüm sızısı yerleşti bedenime Üzerimde Tıpış Hanım tüyleri Uçmak istiyorum olduğu yere Eteğimde bir kız adı…

Sen gittin ya Mischa Sanma ki her şey aynı Annem dalıp gidiyor bazı

Kış yaklaşıyor. Şimdiden kedi evlerimizi yapmaya başlamalıyız. O nedenle, Aynur Hn.ın yazısını tekrar yayımlıyorum. H.F.G.A